Babasına Bomba Oğluna Ekmek

Celal Odabaş
123

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Babasına Bomba Oğluna Ekmek

İnsanlar günlerdir televizyon başında
Amerikan yapımı bir film izliyor.
Bombalar patlıyor.
Alevler yükseliyor.
Sirenler çalıyor.
Çığlıklar duyuluyor.
Gökyüzünü simsiyah bir bulut kaplıyor.
Gökyüzündeki yıldızlar çekiyor bu siyah perdeyi,
Aşağıdaki vahşeti görmemek için.
Ya insanlar,
Ya bizler...
Kurulup rahat koltuklara
Önümüzde tavşankanı bir bardak çay,
Bir nefes çekip elimizdeki sigaradan,
Kılımız bile kıpırdamıyor.
Ölüm makinelerini,
Ölen insanları,
Kadınları,
Çocukları
Kısacası vahşeti değil,
Sanki bir film izliyoruz.
Ruhsuz ve duygusuz...
Özgürlük vermek için öldürmek.
Doyurmak için aç bırakmak.
Su vermek için günlerce susuz bırakmak.
Tedavi etmek için yaralamak.
İlaç vermek için hastalandırmak.
Bağımsızlık için esaret,
Çadırda yaşatmak için evini yıkmak.
Tezatları örten daha büyük tezatlar.
Ve bütün bunları anlayabilmek için
Çayını yudumlarken
Televizyona görmek için bakmak,
Acıları hissetmek,
İnsan gibi seyretmek gerek.
Ölüm kusan bombalar patlarken,
Basra'da, Bağdat'ta, Musul'da
Savaşın mantığını anlamaya çalışıyorum.
Ummkasr'da babasını öldüren hiç tanımadığı bir askerin elinden,
Karnını doyurmak için bir ekmek alan çocuğu düşünüyorum.
İnsani yardım adıyla dağıtılan bir lokma ekmek bir yudum su.
Bunun nesi insani,
Kabullenemiyorum doğrusu.
Düşündünüz mü hiç o çocuk nasıl yedi ekmeği,
Daha ilk lokmayı atınca ağzına,
Öldürülen babası gelince aklına
Dizilmez mi boğazına?
Yine aynı kanlı elden aldığı suyu içerek gidecek susuzluğunu,
Bu yardımlar yok edebilir mi mutsuzluğunu?
Bu insani yardım değil,
Olsa olsa insana yardım olur.
Kim bilir bugün karnı doyurulan çocukta,
Yarın bir bombayla vurulur.
Ne, bu savaş meşru: ne de meşru müdafaa.
Kızıl kan dökülüyor 'kara katran' uğruna.
Kitle imha silahlarından güya kitleler korunuyor.
Dünyanın gözü önünde bir millet yok oluyor.
Umarım yanlış hesap belki Bağdat'tan döner.
Yaktığınız bu ateş anca mahşerde söner.
Yapın, yapın yardımları da size insan desinler.
Doysun karınları da, bari aç ölmesinler.

---------------------------------------------
Televizyonları başında bu savaşı izleyen insanların, elindeki kumandanın düğmesine basıp savaşı bitirerek, başını yastığa koyduğunda, Irak'taki savaş hâlâ devam ediyor olacak....

Celal Odabaş
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 11:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Celal Odabaş