Dede Abdülhamit 93 Harbinde oldu şehit.
Baba Hacı Ömer e 28inde okundu mevlit.
Anne Halime 41 yaşında yeri cennetlik.
Geride kaldı 4 yetim hayatları ibretlik.
Kınalı elleri 13 yaşında eylediler gelin,
Öksüzlerin kaderi bu, eksilir mi derdin.
Çeyizinde camekân-mintan ve yemenin
Alın yazın, eşin dediler Mehmet Emin.
Aileye örnek Kardeşim Göktaş Öğretmen.
Nezaketin, adıdır Kardeşim Göktaş Osman.
Baçım Ayşe ile vakit geçirirdik her zaman.
Huzur ve mutluluk nasip etti Yaradan.
Güzel günler de gördük, olduk sabreden,
Kızım Şükriye oğlum Osman öğretmen.
Zahralarımız gelirdi Almohundan, çaydan.
Evimizde eksik olmaz Pekmez, karamadan.
Babaannem Anadolu Kadını, o bir çilekeş.
Durmadan hep çalıştı, oldu işle debelleş.
Komşuya kardeş, Eşine yoldaş, eve güneş,
Torun Mehmet ve Emin peşinde tebelleş.
Bizleri çok sever, derdi Gadası,
Kızdırınca olurduk Akıl Fıkarası.
Kıymetliydi pekmez tartı okkası.
Duvarda asılı olurdu sındı makası.
Çok severdik otlu ekmek ve boranısını,
Çabuk büyüyün diye yerdik gayganasını.
Hiç kaçırmaz vaktinde kılardı namazını,
Kapıda karşılar el üstünde tutar dı akrabasını.
Her şeyi çok güzeldi azıcık vardı inadı.
Suyuna gidilmesi en sevdiği muradı.
Önder Mehmet, gözünde bir başkaydı.
Fani dünya vakit doldu sayfa kapandı.
Kayıt Tarihi : 17.12.2020 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir babanne düşünün, hem anne hem baba yerinde olan. Üstünüze titreyen . Benim babannem Elif ÖNDER işte öyleydi. Dedesi şehit, kendisi öksüz.Cefa da cekti sefada. 2014 yılında hakkın rahmetine kavuştu.Şiirimle hatırlamak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!