Babanın Süsü Şiiri - Tuba Aydın 2

Zeyneb
Babanın süsü diye sevmiş seni Peygamber

Soluyordu nefesi
Göğsümden yeni kopmuş gibi
Sıcacık esiyordu yüreğime
Babanın süsü yavrum,
Toprağın gülü olmakmış nasibin
''Yalnızım anne,
Babam gitti
Ve ben çok yalnızım'' deyişin yankılanıyor duvarlarımda
Sus ne olur
Darağacında asılsın artık gözyaşların...
İnsin Rahmet yağmuru
oluk oluk
Yüreğindeki çatlayan sabrına

Sarıl yavrum
Baba kokusu değil içine çektiğin
Çaresizliğim...
Sus ne olur
Ağlatma başucundaki melekleri...
Kıyama durmuş avucuna koyduğum dua,
Bak, sana gülümsüyor

Ağlama nazenim
Ömrümdeki rayiham
Güller açsın gamzenin kıvrımlarında
Gülsün gözlerindeki ayna
Ağlama...
Bak melekler seni bekliyor
Dudağında şakıyan dua istiyor

Gün doğacak birazdan yavrum
Yeni umut bahşedilmiş yarınlara
Dön yüzünü yüzüme
Kapat gözlerini
Sarıl baba kokusuna
Arınarak hüzünden
Uyu yavrucuğum...

Rabbim sevsin seni
Çok sevsin...