Babanın Şiiri - Osman Bulut

Sesi sert, yüzü sert olsa da inan,
Kalbi gayet yumuşaktır babanın.
Odur ömür boyu od gibi yanan,
Ölç bak bağrı sımsıcaktır babanın.

Bir parçasın ciğerinden, canından
Korur kollar elbette düşmanından.
Yaşadıkça uzaklaşma yanından,
Kanatları sığınaktır babanın

Söylenir ya; etle tırnak misali,
Öyledir babayla evladın hali.
Eğlencesi, düşüncesi, hayali
Düşü bile hep ortaktır babanın.

Sorumluluk taşır; yaşlısı, genci
Çöker gider kesilince direnci.
O ne boyacıdır ne değirmenci
Bilsen saçı neden aktır babanın.

Baba İbrahim’dir unutma oğul,
Boyun eğ emrine ateşten kurtul.
Mevla nazarında duası makbul,
Bedduası bir mızraktır babanın.

Babaydı Hazreti Muhammed (SAV) kızım
Fatma gibi sevmek, sevilmek lazım.
Varsın bulunmasın buna bir çözüm,
İki gözü hep ıslaktır babanın.

Çocukları beşse de on beşse de,
Sabah akşam yardımına koşsa da,
Yaşlansa da, dışlansa da, düşse de
Sahibi Cenab-ı Haktır babanın.