Baban Kimin Adı Kızım Şiiri - Ömer Karaköse

İlaç küpürleri koynunda gecenin,
Saydam ve uzanan.
Alimlerin alkış tutan kitapları raflarında,
Ben kızıma bu şiiri yazarken.
Zaman öyle alımsız ki
Döküp makyajını elleriyle,
Baban kaya dibinde boğulacak kızım.

Kızım,
Baban saydı çıplak yıldızları,
Ürkek kumruların kırgınlıklarını.
Vazgeçmeden saydım
Annelerin yüreklerini gazelden.
Gümüş gerdanın öpüp
Han gibi açacak yüreğini sana.
Alımsız ki zaman
Beklenirse üstüme geçirebilirim ilhamımı
Baban sana yazdı.
Kış olmasın yürekçen.

Kimin adı kızımın
Baban aşktan büyük bekler oldu.
Bu yük değil,
Büyük.
Lalede bir'de yerin dibinde kaybolan baban.

Baban kimin adı kızım
Saydam bir hayata gözümü kısıp
-Bu mısra senden küçük daha-
Daha seni yazmadım.

Baban kızım,
Baban kimin adı.
Beni bul artık...