Baban Giderse Şiiri - Şükrü Altın

Baban giderse adının cazibesi gider
Âşıkların mecazdan geçen yolu gider
Mecaz hakikatin altın varaklı köprüsüdür
Semaya açılan Mirâc’ın katları gider

Baban giderse kalbindeki sevgi gider
Kirpiklerini inci gibi süsleyen yaşlar gider
Başını kaldırıp uzaklara bak sonra gülümse
Bir çiğ damlası gibi bembeyaz saçlar gider

Baban gider neslin gider, ceddin gider
Kuştüyü kanatlarından yapılan evin gider
Günler peş peşe oynaşırken birbirleriyle
Gelecekte yağacak yağmurlar geri gider

Baban giderse hiç görmediğin çiçeklerin gider
Eli öpülesi o kutlu bayram namazları gider
Hadi yaşadıkça saçma efsanelerini yaşatsana
Gör zaman elinde tuttuğun Zülfikar’ın gider