Baban Şiiri - Resul Civcik

Düşündüğü tek şey evin rızkıydı
Alın teri döküp biçerken baban
Dürüstlük ilkesi edep çizgiydi
Hayat süzgecinden geçerken baban

Şimdi nerededir ara bul hani
Alın teri döküp büyüttü seni
Yoruldu bedeni yıprandı teni
Evladın önünü açarken baban

Kulak sağır katrak inmiş gözlere
Türlü dertler çökmüş ayak dizlere
Gönlü geniş eli boldu sizlere
Bütün kazancını saçarken baban

Hele bir görseydin gençken babayı
Yumşatırdı serti gaddar kabayı
Çalışma azmini gayret çabayı
Tazı gibi kaçıp uçarken baban

Verirken servetin surat eklemez
Karşılık beklemez çıkar beklemez
Sanmadın sen onu kalbi teklemez
Devr-i dünyasına göçerken baban

Baba çocukların gölge söğüdü
Ozan Resuli’den al bu öğüdü
El'e geçer bir gün ölüm kağıdı
Ecel şerbetini içerken baban
...............19.06.2022
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman