Ağlayamıyorum.Konuşamıyorum,sadece gözlerimi kapattım o anı düşünüyorum bu dünyadan gideceğim anı
tıpkı rüyamda gördüğüm gibi yavaş,yavaş yürüyorum uzun bir koruda sadece yaprak ve kuş sesleri,ne
insan sesi nede etrafımda yalandan gülen insanlar.Yavaş,yavaş uzaklaşıyorum nereya gittiğimi bilmeden
kalbimi bıraktım o eski üzüntülerin yanına.Bıraktım herşeyi arkamda belki ağlayanlar belki gülenler.
Ama o eski ben yok artık gidiyor uzaklara hayallerini gömdüğü yere.
Çok uzaklara gidiyorum şimdi,eskileri attım bi kenara,herkezin hayatı aynı ama insanlar farklı,
herkezde yalandan bir gülümseme,ama hepsinin içinde aynı nefret,aynı acı.şimdi bıraktım ağlamayı
Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta