Hiç söyleyemedim seni ne çok sevdiğimi
Hiç sevemedim yüzünü, gözlerini
Sadece bayramları öpmekle yetindim
Küçükken tuttuğum güven veren ellerini
Bana karşı hep biraz ciddi duruyordun
Belki de çok bağlanmaktan korkuyordun
Ben çocuktum, sen sonbaharı yaşıyordun
Dönüşsüz bir sefere çağrılmayı bekliyordun
Seninle daha çok anımız olsun isterdim
Mesela ikimiz bir uçurtma uçuramadık
Bir gün beni maça götürmeni beklerdim
Sevinip gol diyerek birlikte bağıramadık
Şimdi Rabbine kavuştun, uzaklardasın
Her daim kalbimizdesin, dualardasın
Yüce Mevla cennetine seni de alsın
Ve orada hepimizi yeniden buluştursun
20/06/2020, Kocaeli
Kayıt Tarihi : 20.6.2020 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!