Babamin Vedası Şiiri - Ahmet Hani

**Babamin Vedası**

Sıcak bir yazdı,
Babam küreği dikti ağacın yanına,
Irmağa baktı,
Derin bir ah çekti,
Yola koyuldu…

İnekleri sattı,
Koyunları sattı,
Kahverengi inek
Avludan çıkarken
Ağladım ben,
Kalbim duracak gibiydi,
Ağladım ben…
Gitmemiz gerekiyordu.

Babam dedi ki:
“Okumalısınız çocuklar,”
“Köyde okul yok…”

Yola çıktık,
Toprakla dolu bir çanta,
Gözyaşıyla ıslanmış bir umutla
Şehre vardık.

Şehirdeydim,
Dumanlar içinde,
Anlamsız bir gürültüde
Sersemledim ben,
Kayboldum ben…

Ama okudum,
Sessiz sınıflarda,
Yüzsüz sesler arasında
Okudum ben…

Artık babam yok.
Yok sesi, yok eli, yok gölgesi…

O günü düşünüyorum,
O vedayı,
O akan ırmağı,
Ağacın yanındaki küreği…
Düşünüyorum,
Düşünüyorum…