Bir fırtına misali dağları inletirdi
Uzaklardan yakına sesini dinletirdi
Bulutlarla yarışan o kara dumanıyla
Tarlaya sınır çizen derice kotanıyla
Tır tır beste yapıyor sesinin ahengiyle
Tarlada çiçek gibi o kırmızı rengiyle
Babamın traktörü ne yaman heybetliydi
Köyün hepsi bir yana hepsinden kıymetliydi
Yolda darda kalmışa hep yardıma koşardı
Dağı taşı geçince dere tepe coşardı
Taşıdığı yüküyle on adama bedeldi
Babamın nazarında o ayak tutan eldi
Bazen o nazlanırdı çalışmaya sabahla
Umutla çevrilirdi kontağı Bismillah’la
Babamın traktörü evcimen emektardı
Kırdan gibi güçlüydü ah! Ne günleri vardı
Ne babam ne traktör şimdi bir rüya oldu
Hayali gözlerimde renkleri bile soldu
Babamın traktörü şimdi hangi ellerde
Babam asıl dünyada duasıysa dillerde
27.03.2016
Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya
Kayıt Tarihi : 11.4.2016 08:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rahmetli babam ve traktörü adeta ayrılmaz ikiliydi. Kader şimdi ikisini de bizden aldı. Adları yadımızda kaldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!