Babamın Ticareti Şiiri - Nevzat Dağlı

Benim Babam iyi niyet kurbanı,
Tarlayı satarak ticaret yaptı,
Bir dükkân açmayı istedi canı,
Ortakla batarak ticaret yaptı.

İkbal Acentesi büyük dükkândı,
Veresiye verdi herkese kandı.
İyi niyetliydi çok canı yandı,
Anamal biterek ticaret yaptı.

Alımı satımı doğru bildirdi,
Vergi memurunu bile güldürdü.
Ortağı parayı puşta çaldırdı,
Yalanı yutarak ticaret yaptı.

Bulgurhane açtı, mandıra açtı,
Hakkı gözeterek paralar saçtı.
Muhalif olunca hep keyfi kaçtı,
Kof parti tutarak ticaret yaptı.

Zengin dostlarınca hep arkalandı,
Patronluktan sonra işçi olandı.
Züğürt Ağa iken sigortalandı,
Kamyonu iterek ticaret yaptı.

Yedi çocuk büyüten bir babaydı,
Gönlü kibar dili biraz kabaydı.
Eğilmemek gösterdiği çabaydı,
İçine atarak ticaret yaptı.

İbrahim, Seyyide elele verdi,
Çalışarak yok ettiler tüm derdi.
İkisi de bolca dua ederdi,
Helali yutarak ticaret yaptı.

Doğumu önceydi Cumhuriyetten,
Millet Mektebi’nde okudu gençken.
Dağlı Ali oğlu bir köylü iken,
Karaman tüterek ticaret yaptı.

Nevzat’ın babası çalışkan insan,
Her türlü güçlüğe alışkan insan;
Dostlarla ağlayan gülüşken insan,
Dosta dost katarak ticaret yaptı.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat