B abanın son demleridir
A ç gözlerini beni dinle
B eni seviyorsan şu üç şeyden taviz verme
A sla mânâ iklimini bozma
M ülkün sahibi istedi bu firakı
I lık bir eylül akşamında, bu son nefesimde
N ida ediyorum sana: Geride bıraktığım
S enin özlemin, benim de yitiğim olan
O nurumuzun ve gururumuzun pak direği
N azenin anneni sakın üzme
V adilerinin serinliğini özlediğim köyümün
A hşap evimin kuytu köşelerinde kala kalan
S abah akşam çıkagelirim diye bekleyen
İ çin için sızlayan yavrularımı bağrına basmazsan
Y etimdir deyip birilerinin şefkatine bırakırsan
E demem sana hakkımı helâl oğul
T ek dileğim: Sana emanet bıraktıklarıma kol kanat ol
İ zin ver oğul, vasiyetimi unutma mahşerde buluşuncaya dek
Vasiyete Cevabım
V ar olmanın kaderidir ölüm
A sla mânâ iklimini bozmayacağım baba
S enin bakışlarının serinliğinde gölgelenmeyi
İ çimi ısıtan sesinin sıcaklığını artık hissetmeyeceğim
Y alnızlığın pençesinde kıvranırken, baba diye haykıran
E lemini ilahi lutufla bastıran kendimi hatırlıyorum
T enine her dokunuşumda inleyişlerin, hüzünlerim oldu
E lveda deyişini, son bakışını öpüp başıma koyuyorum
C anını vermeden Azrail'den son bir an isteyişin sesinden belliydi
E skitemedin ömrünü, koklayamadın evlatlarını
V apurunu kendi limanında demirleyemedin
A laca karanlıkta bir nur gibi yükseldin Haydarpaşa semalarına
B ana bıraktığın hayatın zehrini gözümü kırpmadan yudumlayacağım
I ssız ve hoyrat çöllerde bile olsa
M ana iklimini ve emanetlerini koruyacağım: Söz
(2005, Bitlis. Şiir Akrostişdir)
Muhammed AhengKayıt Tarihi : 16.7.2014 12:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haydarpaşa N. Hastahanesinde, Ağır hasta olan babamın, son deminde kulağıma fısıldadığı vasiyetin şiire yansıyan acı dolu katreleridir. Çok şükür ki vasiyeti aynen ifa etme bahtiyarlığına nail oldum.Nur içinde, huzur içinde yatsın hasretine bir türlü alışamadığım sevgili ulu çınarım...Evet baba: Senden sonra hayat karalara büründü, mavi bir daha teşrif buyurmadı yüzünü. Sensizlik ne büyük bir felaketmiş baba...depremlerin, tayfunların ayarı bozuldu sensizlikte. Güneş gölge dinlemiyor yakarken gam sineleri... tutunduğum ne varsa çölde çiyan acısı...Bayramlarda solgun bir gül, ağlayan bikes bülbül..hayallerimde vahalar kurudu nobran gecelerde... geceler kapkara hafakanlarını dört nala salar içime...hazan yaprakları gibidir dört mevsim yüzüm, ağrıyan sol yanım...ahım vahımla depreşen Nemrut kalderası...
V ar olmanın kaderidir ölüm,
A sla mânâ iklimini bozmayacağım baba!
S enin bakışlarının serinliğinde gölgelenmeyi,
İ çimi ısıtan sesinin sıcaklığını artık hissetmeyeceğim.
Y alnızlığın pençesinde kıvranırken, baba diye haykıran,
E lemini ilahi lutufla bastıran kendimi hatırlıyorum
T enine her dokunuşumda inleyişlerin, hüzünlerim oldu
E lveda deyişini, son bakışını öpüp başıma koyuyorum.
C anını vermeden Azrail'den son bir an isteyişin sesinden belliydi,
E skitemedin ömrünü, koklayamadın evlatlarını;
V apurunu kendi limanında demirleyemedin,
A laca karanlıkta bir nur gibi yükseldin Haydarpaşa semalarına.
B ana bıraktığın hayatın zehrini gözümü kırpmadan yudumlayacağım,
I ssız ve hoyrat çöllerde bile olsa;
M ana iklimini ve emanetlerini koruyacağım: Söz! ! !
Muhammet Bey..BENCE BU SÖYLEDİKLERİNİZİ DUYMUŞ VE SİZİNLE GURUR DUYMUŞTUR...SELAM VE SEVGİLERİMLE.
TÜM YORUMLAR (3)