6 Mart,,,
Karlar parça parça
Gözlerim iri iri
Pabuçlarım ters
Kalabalık yaklaşıyor
Anlam veremiyordum
Titrek elleriyle saçlarımı okşayıp,
Baban ölmüş dedi kupkuru yüzlü uğursuz kadın...
Yatıyordu sert bir bezin içinde babam,
Yüzüne dokundum.(korkarak)
Soğuktu...
5 yaşın en geçerli ve silinmez anısı,
Babamın bir gün boyunca
hareketsiz şiltede yatışı...
7 Mart,
Teyzemin sırtında, ayaklarım çıplak,
Gerisinde kalabalığın,
İkindi uğurlaması...
Toprakla kucaklaşıyordu babam,
o her gün evcilik oynarken
Eştiğim toprağın...
Acaba toprağı çocuk ellerimle
kazısam yeniden,
Babamın elciğezine ulaşabilir miydim?
5 yaşın en geçerli ve silinmez anısı,
Babamın evcilik oynadığım toprağın
Altında yatışı...
11/06/2011
Neşe Yay
Kayıt Tarihi : 11.6.2011 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her okuduğumda, dokunuyor bana o uğursuz kadın,
geçmişten kalan adın ve anın
unutulmuyor,
TÜM YORUMLAR (5)