Babamın ikazı Şiiri - Tuncay Akdeniz

Dost iyi olursa düşman üzülür
Aynasına bakar yüzü severim
Bulut hüzünlenir yağmur süzülür
Baharına bakar yazı severim

Bağbanın davası har ile yeldir
Arının çabası petekte baldır
Biliriz insanın düşmanı dildir
Foyasına bakar sözü severim

Ne oldum ne olacağım demedim
Bu dünya varını asla sevmedim
Helali bırakıp haram yemedim
Fazlasına bakar azı severim

Kin nefret önüne çok tuzak kurdum
Menfaat çıkardan hep uzak durdum
Ezanın vaktini imama sordum
Duasına bakar haz-ı severim

Gönül denen elmas yakut taşıdır
İşleyip süslemek sabır işidir
O hilal duruşlar gözün kaşıdır
Edasına bakar nazı severim

Atarsan içinden kini gururu
Ter döküp çalışan başarır zoru
Vicdanın şerefin namusun koru
Mayasına bakar kızı severim

Tuncayım sen göründüğün gibi kal
Beşikten mezara değişmez bu hal
Bu resmi çizmeye yetmezki tuval
Doğasına bakar özü severim