Küçükken babamın tek hayaliydi okumam,
Hayalden de öteydi okuyup adam olmam.
Babamın hayali oldu benimde hayalim,
Adam olurum bildim ancak okursam ilim.
Yanlış anlamayın ha! Okumuş adam dedik,
Okuyup olamazsan adam hakkın bir çizik.
Oku, sakın ihmal etme insana saygıyı,
Zamanla kavradım ben bu önemli yargıyı.
Her okuyan adam geldi hep benim gözüme,
Kusur etmedim saygı hürmette hiçbirine.
Gördükçe adam olamamış okumuşları,
Canlandırdım babamdan kalan hatıraları:
Bil! derdi; okumak yalnız cehaleti alır,
Dikkat etmezsen eğer, eşeklik baki kalır!
(İlham: Kavga edip gazetelere düşen, iki 'öğretim görevlisi')
Gökhan İzmirliKayıt Tarihi : 24.5.2007 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!