Babamın Gözleri Konuşmuş Şiiri - Sadık S ...

Babamın Gözleri Konuşmuş
Bir masal çağı yaşamışım;
Benimle birlikte bir dünya doğmuş.
Yer gök kudurmuş bir kış gününde;
Puslu bir havada; çandılar gazel okumuş;
Ben doğunca ben:
Babamın gözleri konuşmuş.

Bozkır Dağları’nda, Bozkır adlı köy;
Burada çiçekler mevsimsiz kururmuş.
Bir gün Bozkır, yeni bir çiçeğe durmuş;
O da ben, günden güne can bulmuş;
Ben doğunca ben:
Babamın gözleri konuşmuş.

Hatırlarım… O ahşap, toprak damlı;
Bozkır ortasında, bozkıra uyumlu yapı;
Benimle can, benimle kan bulmuş.
O da bir şey mi?..
Ben doğunca ben:
Babamın gözleri konuşmuş.

Ben doğunca ben;
Bütün Bozkırlı beni konuşmuş;
Bir evin bir oğlu demişler;
Bütün köylü yarınımın derdine durmuş
Ben doğunca ben:
Babamın gözleri konuşmuş.