Babamın evi Şiiri - Mehmet Atar

Hala hayalimde canlanır durur
Ne kadar tatlıydı babamın evi
Alt katı ahırdı ambardı boştu
Tek iki katlıydı babamın evi

Şafakta horozun sesini duyun
Kediyle yapardık yumaklı oyun
Beş on keçi ile birkaçta koyun
Etrafı otluydu babamın evi

İki tosun çiftimizi sürerdi
Birisi karaydı birisi gerdi
Kara katır yükümüzü çekerdi
Eşekli atlıydı babamın evi

Ebem vardı bizim için duacı
Otlardan yapardı çokça ilacı
Girişte gölgeydi meşe ağacı
Bir yanı dutluydu babamın evi

Babam gurbet ele fazla gitmezdi
Kış ortası un bulguru bitmezdi
Mevlam misafiri eksik etmezdi
Yabanlı yadlıydı babamın evi

Abim masal anlatırdı bizlere
Ne anlatsa dinletirdi bizlere
Bazen tepsi tınlatırdı bizlere
Huzurlu mutluydu babamın evi

Evi ışıtırdı idare çıra
Bir deliksiz uyku kordu huzura
Sesi ile kaldırırdı sahura
Kurma saatliydi babamın evi

Çok farklı bir adı vardı bayramın
Unutulmaz yadı vardı bayramın
Çocuklukta tadı vardı bayramın
Bir başka kutluydu babamın evi

Ataroğlum alnımız ak pak idi
Sırtımız pek karnımızda tok idi
Gelecekten endişemiz yok idi
Öyle umutluydu babamın evi