Babamın Eli Şiiri - Ünal Çağabey

ah keşke yüzünün kıvılcımında yansam bir akşam vakti..
yansam ki tutşsam babamın teninde
ve beni uçursa
vaktimin sarhoşluğunda
göbek bağımı koparsa...

yok yüzünün teninde canım akardı
kavimler hep ayakta
yorgun kalmış bedenler
ve savaşlar savaşlar
şairler ise artık yasta
yok yüzünün teninde canım akardı...

kimse bilmez oysa ki
kimse anlamaz derdimi
ah dedi şair yüreğin filizinden
adem ayakta
yan yatmış bütün alem
herkes yasta...

teninin alacakaranlığında oyalansam
bir köşecikte kıvrılsam öylece
bir gece vakti
tokadını yediğim celladın
duymasam sızısını
ve uyansam düşün perdesinden
selam dursam asker endamıyla karşında
selam dursam yüzünün çatlaklarına...

ah keşke yansamda kül olsam
bir akşam vakti
yüzünün kıvılcımlarıyla
yansamda sana versem incecik,
senin eline ruhumu...