Babamın dostu Şiiri - Recep Kızıl

BABAMIN DOSTU

Gorevim gereği gitmiştim dağa
Günorta yemeye çağırdı ağa

Optum elini koydum anlima
O da elini saldi boynuma

Dedi anlat hele nerelerdensin
Kimsin kiminlesin sen kimlerdensin

Dedim ığdirliyim karakoyunlu
Başladim anlatmaya bir bir soyumu

Dedem haci muhammed babam haydardir
Sorarsan birine muhakak tanir

Babanı anlat hele köydemidir
Sağlıği sihhati yerindemidir

Dedim sizlere òmùr eydim başimi
Ağladim tutamadim gözüm yaşinı

Iki eliyle birden vurdu dizine
Sùzùldù gozlerinden yaşlar yùzùne

Dikti gozlerini belli noktaya
Sonra ellerini açti semaya

Ya rabbim dostumu sen rahmet eyle
Sen onu cennetinle mujdele

Bırakmam billahi misafirimsin
Sen benim dostumun yadıgarisin

O gece anladim gerçek dostluğu
Sildim içimdeki umutsuzluğu.

R.KIZIL.

Bu gün babamın ölümünün 35. Yılı Allah rahmet eylesin ruhun şad olsun.