Sigarayı bıraktığının 2. Ayı karanlık bir yolda usulca seyrediyorduk babamla.
Elim radyoya ilişti, bir şarkı ancak bu kadar güzel dinlenilebilirdi baba, itiraf et bu şarkı senin şarkın.
Başıma gelebilecek en kötü şeyin geldiği yıllardı işte.
Babama sigara uzatacak kadar büyümüştüm maalesef.
Öylece alıp yaktı.
Unuttun değil mi dedim, manasızca baktı gözlerime.
Şarkı bittikten sonra sessizliği balta gibi böldü ikiye.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta