Babamın Bıraktığı Yerden Sarıl Bana*

babamın bıraktığı yerden sarıl bana*

çok utanıyorum. dünyamı araştır diye
uzattığın ellerin, kazıcısı imgelerimin.
çok utanıyorum. yalpalayan yanlış
ifadelerimle kimbilir hangi sözcükleri
çarmıha gerdim. çok acıktım, çok susadım
çok kurudum. aynalardan şarkımı indir
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

hiç utanmıyorum. yaşamıyorum.
ölürüm söylemez söylenmezsem.
harabe gözlerimi, seninle yenilemezsem
kalbinin destanını dilenmezsem
söküklerime yaralarıma rüzgârını
dikmezsem. sürgünüm gittiğim yerden.
gel…babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

çok utanıyorum. meğer tanımsızmış
zamanda birikmiş avuntum-gölgesiz-
kanımda harfler koşarken parça parça
kalbim açıkken suça, suç açıkken sana
rüya giriyor araya. umudu kalın, sesi kırık.
bir nehri sürükler gibi getiriyor seni
her vazgeçişim yeniden yazdırıyor.
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

hiç utanmıyorum. kötülük’ün elleri belinde
sahip çıkıyor öznesine, nesnesine.
üç harfli bir mutluluğa sığındık
gerçek’e vurmadan saat, balkabağına
dönüşmeden hayat, çağlayana dönüştür bizi.
siyahın eridiği yerden beyazla, küstüğüm
yerden aşkla. belirsizlik dişlerini geçirirken
gövdeme, boylu boyunca uzan dünyama.
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

çok utanıyorum. ey dünyanın bütün
sözcüklerini giyinmiş sevgilim !
göğünde şiirleştir düşlerimi. kök sal
benliğime. hüznümün gizli tebessümü
başlangıç meridyenim babamdı.
döndüm, çizdim seni kendime.
sevinç çadırından düş yağmuruma
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

hiç utanmıyorum. bütün susma’ları çıkar
derinliğimizden ve geleceğini gömüden.
hayallerini birer birer koy önüme, tozunu alır
öperim yeniden. ah ! benim ahbilimim,
kalpbilimim, yeryurtbilimim. konuş yaralı
yalnızlığımıza. haykırsın tüm renkler !
zaten nerede görülmüş ki cennete
acısız gidebilen ve nerede
duyulmuş sözcüklerin sensiz imlediği ?
sussa gök sussa toprak ne olacak !
sıfatları sırtımızdan at !
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !

çok utanıyorum. hiç utanmıyorum.
babamın bıraktığı yerden sarıl bana !
kendine tamamla…

nisa leyla

*metin altıok: ”anamın bıraktığı yerden sarıl bana”