Babamın Ardından... Şiiri - Oğuz Bekar

Dağ üstüne dağ koysam, dağ olmaz diyor ozan
Benim dağım yıkıldı, senden ayrıldığım an
Kıymet bilemediğim hatıran, geri kalan
Unutulmuyorsun sen, yerin dolmuyor baba

Yetmiş bin derdi çektin, yetmiş yıllık ömründe
Duymadım ve bilmedim kötülüğü sözünde
Şu dünyaya geldiğin Elmaalan köyünde
Bizi bıraktın gittin, gittin öyle mi baba?

Ellerimle atarken üzerine toprağı
Kestiremez olmuştum, yakın ile ırağı
Temelinden yıkıldı bizim baba ocağı
Boğazımda bir düğüm hiç çözülmüyor baba

Senden sonra çok fazla bekleyemedi amcam
Ahretine el verdi, dünyaya dedi “ Tamam “
Sizlerin yokluğuyla, yandı, kül oldu halam
Mahallemiz boş kaldı, hüzünle doldu baba

Sessizlik üzre yazdı, kaderini Yaradan
Çocuk yaşta ayrıldın anadan ve babadan
Sille üstüne sille, yedin hep şu hayattan
Merde namerde avuç, hiç açmadın sen baba

Aksayarak yürüdün tozlu hayat yolunda
Tökezlenip düşerken annem vardı yanında
El ele verdiniz hep, yoklukta ve varlıkta
O da özlüyor seni, çok özlüyor, bil baba

Kürşad, Ayhanım ve ben, ardından ise Çağrı
Dört evlat türettiniz dosta düşmana karşı
Çok emeğin var bizde, bilemeyiz hesabı
Kusur işledik ise, sen affet bizi baba.

Tuğçe, Ayça, Bahadır, Seyhan, Beyhan, Metehan
Tuğtekin ve Alperen, son olarak Bilgehan
Dokuz tane torunun senden geriye kalan
Dokuz torunun birden sana duacı baba

Şiirlerine döktün hasretini, acını
Kendi içinde yandın, kendin tuttun yasını
Melek gibi adamdın, hiç bilmedin şeytanı
Melekler sana yoldaş, arkadaş olsun baba.

Cümle alem bülbüller konsun mezar taşına
Şahitlik eylesinler senin adamlığına
Vakit eriştiğinde, gelince biz yanına
Şahidin olacağız merak etme sen baba

Allah’ımdan dileğim, mekanın cennet olsun
Yerin peygamber katı, salih dostların olsun,
Eğer varsa günahın, hepsi de benim olsun
Cennetteki köşkünde bekle bizleri baba.