Babamın ardından Şiiri - Ali Uzun

Her şeyini sattın beni okuttun,
Beni cehaletten kurtaran babam.
Sırtında ekmeği, terin akıttın,
Taşıdın bizlere yedirdin babam.

Kızların yılmadan hizmet ettiler,
Oğlunla gelinin koyup gittiler,
Gurbet elde birbirini sattılar,
Kulakları sağır duymayan babam.

Sözünü tutmadım buldum belamı,
Terk ettim bilmedim, neden sılamı,
Utancımdan babam kestim selamı,
Gözleri kör olup görmeyen babam.

Ölüm haberini yeğen den aldım,
Öksüz kimsesizim düşündüm daldım,
Bıraktım kendimi sokağa saldım,
Hıçkıra hıçkıra ağladım babam.

Sürünen bu oğlun kurbandır sana,
Gurbette kimsesiz gelmişim cana,
Ben hayırsız evlat yandıkça yana,
Yemeden bizlere yediren babam.

Keşke ölmeseydin ben ölem baba,
Beni görmek için çok verdin çaba,
Göz yaşım akıttım delik bir kaba,
Kimseler görmeden sel oldu babam.

Sana bir tas suyu bile vermedim,
Ana, abla, baba öldü görmedim,
Hiç birisini de bir gün sormadım,
Benim gibi evlat kesmeli babam.

Güle güle babam ruhun şad olsun,
Ben hayırsız evlat boynum kırılsın,
Ebedi mekanın nur ile dolsun,
Yaşamaya gücüm kalmadı babam.

Gelecektim babam dönmedi külfet,
Suçumu anladım atam gel affet,
Belalı başımda, bitmedi gaflet,
Ciğer bırakmadı gelmedim babam.

Ali Uzun der ki can sana kurban,
Gurbet bırakmadı olmadım derman,
Dilerim şahım dan verse bir ferman,
Beni de yanına al canım babam.

20 Mayıs 2004 Babamın ölümü