Babamı göresim geldi Şiiri - İsmet Anik

Ah Babam Kime anlatsam derdimi
Dağ duldasında sanırdım kendimi
Pişmanlık yakar; aklıma geldimi
Özledim Babamı göresim geldi.

Yüzüne bakmazdım işim olmasa
Dertlerim o'na malümdü; ne tasa
Halim perişandı iş bana kalsa
Hiçmişim kendime gülesim geldi.

Aylarca görmesem umursamazdım
Bana ihtiyacı varmı? sormazdım
Senin gölgen olsaydı ben solmazdım
Heyhat! gözyaşımı silesim geldi.

Nasıl kılavuzsuz yolda kalınca,
Sana hasret duydum ömrüm boyunca
Bende senin gibi Baba olunca
Ancak kadir-kıymet bilesim geldi.

Hangi bahçivan sevmez ki gülünü
Evlat ne anlar Babanın halini
Aramazdım öpülecek elini
Şimdi toprağını öpesim geldi.

Yoktan var eden, Tekrar var edermi?
Akl'olan Atayı inkar edermi
Bilmem seninle kalmak kar edermi
Öte git koynunda ölesim geldi.