Yaşım kırk bir olacak, hala dünkü çocuğum
Tavşanlar gibi ürkek hayattan huzursuzum,
Oynamaktan yoruldum körkütük uykusuzum
Göğsünde uyumaya babamı arıyorum
Gece karanlığına tempo tutmuş ıslığım
Köşeden çıkar gibi rüyalarda korktuğum
Temmuzun ortasında ölü gibi soğuğum
Nefesle ısınmaya babamı arıyorum
Başımı okşardı hep nasırlı elleriyle
İncitmeye kıyamaz severdi gözleriyle
Teselli edendi o bal akan sözleriyle
Yolumu bulmak için babamı arıyorum
Dünya ruhumu yormuş bedenim dinleniyor
Her kafada bir ses var herkes bir şey söylüyor
Gözlerimi sıkmışım gören desin uyuyor
Öpüp kaldırsın diye babamı arıyorum
Herkese aydınlık mı? Bana zindandır dünya…
Başım hep yükseklerde güzel hatıra var ya
Hayat çok güzel ama onsuz korkulu rüya
Kabuslar bitsin diye babamı arıyorum
22/02/2014
Dursun BaşğutKayıt Tarihi : 27.2.2014 01:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!