Edemezdi beni görmeden
Sürekli onurlanırdı varlığımdan
Gülüydüm, Gül’ümü sorardı benden
Eseriydim, yüz akıydım da ondan
Sarıldığımızda tirim tirim titrerdi
Babamdı o.
Trakya’dan Anodulu’ya taşıdım hüznü
Can yolculuğu öncesi buluşamadık
Acı sicim sicim döküldü yüreğime
Son kez görmeden silemedim yüzünü
Ak giysinin bir ucundan al al sızdı içime
Babamdı o.
Yürekten bağlandığı toprakla yine bir
Ayrılışı acıttı içimi, saldırdı benliğime
Üzerine konuşlandı sap ezdiği döveni
Kürek kürek topraklandı anılar bir bir
Canlanan baharla bir yaşam sonlandı
Ninemin kollarında şimdi
Babamdı o…
Muhsin Durucan
Kayıt Tarihi : 26.5.2003 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)