Babamaa Şiiri - Ercan Dagdeviren

Muhannete muhtaç olmayın derdin
İçine kat kat içlik giyerdin
Eşini kaybettin yalnız gezerdin
Yetim bıraktın bizleri babam.

Kıtlığı görmüştün bize söylerdin
‘’Göverip bostan mı olacam’’ derdin
Kalamaz yanımda, köyü özlerdin
Tatlı dilli, nurlu yüzleri babam.

Gençliğin geçti, dertli zahmetli
Saati köstekli, kasket yelekli
Yufka mı yufka pamuk yürekli
Ayrılırken ıslak gözlerin babam.

Gonuya komşuya değer verirdin
Baba yadigârı, satılmaz derdin
Büyüğe küçüğe hürmet ederdin
Kime geleceğim yazları babam?

Tarlada tapanda ayak izlerin
Kulağımda çınlar babam sözlerin
Günden güne artar oldu kederim
Arkamın yıkılmaz duvarı babam.

Helal et hakkını babam oğluna
Canım feda olsun senin yoluna
Komşu etsin ahrette de yanına
Günahsız cennetlik kulları babam…