Babama sitem Şiiri - Emel Manav

Terk edip gittin bizi,
Düşünmedin.
Aradım bu sevgiyi başkasında, ellerde.
Neden baba, sevgini
Sunmadın hanemize? .
Demek anlık zevk imiş,
Evlendin sebep oldun,
Dünyaya gelmemize.

Huysuzdun geçinemedin;
Kaçar gibi ayrıldın,
Ardına bakmadın bile....
İki masum çocuğu ve bir anayı
Gözü yaşlı bıraktın!

Hayat kısaydı baba, unuttun
Dikilirsem karşına,
Hesap sorarsam sana,
Kızıp darılma sakın.
Hakkın da yoktur senin
Darılmaya, kızmaya.
Sen zaten son noktayı koymuşsun hayatına.
Sonunu düşünmeden!
Bak ki körpecik kızın geldi tam kırk yaşına
Gelmedik dert mi kaldı
Bu belalı başına? ! ...
Soğuk sular katıldı pişirilmiş aşına...

Hayaldeki dedeyi anlattı çocuklarına
Yaşlılık ve hastalık gelince de başına
Kapımı tıkırdattın
Sana kapıyı açtı kızın, oturdu başına.
Temizliğinden tıraşına,
İlacından aşına...
“Atamdır babamdır” dedi,
Sahiplendi, bıkmadı.
Aylardır hasta yatağında baktı.
Acaba biraz olsun sevgi kaldı mı?
Damarlarında diye, bekledi!
Zorla sevgi alınmazmış meğerse,
İnandım.

Dört Nisan Pazar sabahı uyandım,
Günaydın demek için
Kapıdan uzandım.
Yerde uzanmış soğuk
Bedenin yatıyordu!
Ağlayamadım yalan yok, öylece baktım...
Senden geriye kalan,
çakmağın ve yarım paket sigaran...