Babama Sevgilerle Şiiri - Muharrem Güney

Merhaba baba,
Bak nasıl da geçti seneler.
Geçiverdi günler.
Buğulu hatıralar şimdi,
Geçen seneler.
Balıkçılık oynarken,
Uykudan önceyi beklerken,
Koltukta otururken,
“Ayağım yere deyse.” derken
Bak nasıl da geçti seneler.
Anılar şimdi kalan aklımda
Hani yaz günü ramazanda,
Saçma sohbetler boş vagonlarda,
Tuvalette kaçırılan goller maçlarda,
Hepsi bir anı hatırda.

Adım atmıştım onlu yaşlara,
Düşmüştüm bir kravat sevdasına.
O sevdalar ki birer rutin olacaktı.
Tıpkı dediğin gibi.
Yol gösterici oldun bana.
O zamandan bu zamana
Kimi dediklerini dikkate almasam da
Çıkıverdi zamanla kahin miydin baba?
Değildin elbet sırrın hayat tecrübesi.
Anlatırdın ya hep hatalarını
Benimde yaptığımı söylerdin.
Kimi yanlışları
Ararsın dediğin o yılları,
Geçsin diye bekledim.
Bak yine hata ettim.

Şimdilerde üniversite döneminde,
Hani çok beklediğim
“Ah şuradan bir kurtulsam! ” dediğim.
O özlenen senelerdeyim.
Ama şimdi biraz da geçmişi özlemekteyim.
Bağımsızlığın büyüsüne,
Ankara’nın güzellğine,
İnandığım dönemde
Yine imza attım bir yanlışa ömrümde.
Şimdilerde rahatım yerinde olsa bile,
Çok şükür sayenizde.
Ararım ailemi.
Annemi ve seni,
Sıcak sohbeti,
Öğretirmiş yılar hasreti.
Zamanı gelince
Her duygu gibi.
Yazdırırmış bu şiiri.
Baba sana yollarım kucak dolu sevgiyi.
Kabul et bu destan şiiri.