BABAMA Sevgi ve Saygımla

öyle bir babam
vardı ki
beni
ben gibi yetiştirdi...
köy yerinde bile
evimize
cumhuriyet gazetesi
doğan kardeş ve
akbaba dergisi
girerdi...
öyle bir babam
vardı ki
beni
dünyalı gibi yetiştirdi...
köyde ilk radyo
bizim eve girdi...
öyle bir babam
vardı ki
bana
sinemaya gitmeyi
film seyretmeyi
maça gitmeyi
fenerbahçeyi sevmeyi
öğretti...
öyle bir babam
vardı ki
yüzü gülmese de
gözleri hep güler
her istanbul dönüşü
okumam için bana
hep kitaplar alır
getirirdi...
öyle bir babam
vardı ki
ağaç ekmesi
çiçek dikmesi
insan sevmesi
(dedem gibi
çalışkanlığın simgesi)
en büyük erdemleriydi
öyle bir babam
vardı ki
herkes bizi
kardeş arkadaş
dost bilirdi
bisikletlerimiz de
en lüks bineklerimizdi...
öyle bir babam
vardı ki
iyi giyinmeyi
iyi yeyip içmeyi
iyi konuşmayı bilir
büyük-küçük
saygıda hiç kusur
etmezdi...
öyle bir babam
vardı ki
gömüldüğünde
sanki bir şölen vardı
laledere köyünde
o kadar
duymayan olsa bile
gelenler köyü çevirmişti
mahşer yerine....
öyle bir babam
vardı ki
elli yıllık ömrü
yazmakla ve
anlatmakla asla bitmezdi...
babam,
oğlun seni
hep çok sevdi
ve yaşadıkça da
sevecekti...

Fikret Turhan-Yalova,
28.06.2015