Hayal meyal hatırlarım o gül yüzünü
Unutamam sevgi ile bakan gözünü
Şimdi hayatta olsan dinler sözünü
Dizinin dibinden ayrılmam babam
Zaman zaman tefekküre dalarak
Kalbimin içine hüzün salarak
Babalara gıpta ile bakarak
Ah benim babam da olsaydı babam
Uzun boylu babayiğit yapısı
Kış günü açılır evin kapısı
Sanki evimizin direği, tapusu
Sen gittin yıkıldı dünyamız babam
Halen özlerim düşündükçe seni
Kim bilir ne kadar severdin beni
Elbise alırdın bayramda yeni
Alırdın değil mi sağ olsan babam
Bir karlı havada haberin geldi
Dediler ki hoca kendinden geçti
Ezan okurken hem yere düştü
Yatırdılar yatağa upuzun babam
Dilin tutulmuştu o anda hemen
Namazı bırakmış tüm seni gören
Bir Cuma günü vakitse öğlen
Bıraktın bizleri sen öksüz babam
Çok sıkıntı çektik sen gittiğinde
Ağlardık hepimiz sesli, sessizce
Evimize bir misafir gelince
Arardık gününü hüzünle babam
Kınalı derlerdi adına senin
Dinlenirdi ezanın uzaktan hemin
Rehberim olmuştun küçükken benim
Balkonda okurdum ezanlar babam
Kim bilir görseydin torunlarını
Çok Sever okşardın yanaklarını
Sokardın ağzına parmaklarını
Belki omuzuna alırdın babam
03.10.2007 UŞAK
Abdülkadir ÖksüzKayıt Tarihi : 12.11.2007 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1967 Yılında Minarede yatsı ezanını okuduktan sonra buz tutan beton zemin üstünde ayağı kayarak düşüp, beyin kanamasından rahmetli olan ve arkasında 5 çocuk yetim bırakan simasını hayal meyal hatırladığım babamın aziz ruhuna ithafen yazdığım bir şiir. Allah nur içinde yatırsın..
HZ. ALLAH BABANIZA VE BÜTÜN GEÇMİŞLERİNİZE RAHMET EYLESİN.
MEKANLARI CENNET OLSUN.
100+ANTO..
SELAM VE DUALAR...
TÜM YORUMLAR (2)