Babama mektuplar-1 Şiiri - Erdal Ay

Uzun zaman oldu
Oturup bir köşeye yazamadım.
Yokluğun hala içime sinmiyor,
Yazmıyorum diye kusura kalma babam.

Gittiğin günden beri içim çok acıyor
Lakin artık ağlayamıyorum.
Kelimeler gibi boğazıma da bir şeyler düğümleniyor
Üzüldüğümde kıyamazdın belki ondandır babam.

Ağustosun on ikisinden beri çok zaman geçti
Sanki asırlardır kahırlı gibiyim.
Lakin gitmeden önce bildiğin gibi bil bizi
Buralarda bizim için çok üzüldün oralarda da üzülme babam.

Eskiden telefona sarılırdım sesini duymak için
Yazmaya başladım ya artık mektuplaşırız babam.
Gerçi mektuplarımın karşılığını alamayacağım
Olsun varsın,ara sıra rüyalarımda ol bu bana yeter babam.

Annem,çocuklar hepsi iyiler
Müjdem olsun sana,ben içkiyi bıraktım babam.
Senin yanında bir gün birlikte olmak dileğiyle
Şimdilik hoşça kal,sonra tekrar yazarım canım babam.

02.kasım.2008/pazar