hasret;
çok uzun zaman oldu görüşmeyeli,
benim yirmi sekizinci yaşım bu zamanlar!
senin gidişinin yedinci,
hala alışamadığımın, asırlık hasreti!
o zamanlar;
oysa beyaz saçlarının arasında
hala birkaç tane siyah vardı giderken!
gözlerinin yeşilliği taptaze, sımsıcaktı!
tıpkı yüreğin gibi güzeldi her şey!
şimdi;
mezarın üstünde yeşeren çiçekler benim ellerim!
ve altında yatan koca adam sensin!
gözlerine bakmaya çalıştığım sürekli,
ve dertleştiğim de yine sensin, şimdi! …
yine şimdi;
sorular sorduğum, ama
bir türlü hiçbir cevap alamadığımda
yine sensin baba!
hadi kalk, ellerini uzatsana!
Hiç geçmeyen şimdi;
her aklıma gelişte içimi yakan,
Hasreti boğazıma düğümleyen sensin! ..
Gerçi senin bir suçun yok, biliyorum
Her seferinde “Takdir-i ilahi”
Diyorum hep, takdir-i ilahi! ...
Seni seviyorum baba, özlediğim! ...
Zafer YazıcıKayıt Tarihi : 19.3.2005 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sorular sorduğum, ama
bir türlü hiçbir cevap alamadığımda
yine sensin baba!
hadi kalk, ellerini uzatsana!
Zafer bey bana inanın ve babanıza ihtiyacınız olduğunda,ona elinizi uzatın,sorularınızı sorun...göreceksiniz ki, o sizi yanıtlayacak ve elinizden sıcacık tutacak...ben annemi özlediğimde hep bunu yapıyorum ve onu gerçekten hissediyorum,annemin de hissettiğini biliyorum...en zor anımızda bile gene onlar yol gösterenimizdir bunu hiç unutmayın...Çok duygulu bir anlatımdı,içtenliğimle kutluyorum...sevgiyle kalın...
TÜM YORUMLAR (11)