Sevgili babacığım,sen bu mektubu okurken
Ben sana giden tüm yollara çiçekler ekeceğim.Senden ayrılalı, çok şey değişti.Büyüdüm..Sevdim-sevildim.Öldüm de dirildim.Okudum-yazdım.Yazarak eğildim evrenin ince boynuna.Fısıldadım adını tüm yıldızlara. Hayırlı bir evlat var oluşsal sorunu kafamı kurcalamıyor değil.Derinliğim başkalarının kabusu oldu hep.Herkes gibi de olamadım çünkü.Mesela kalabalıklarda yürüyemedim.
Soruya cevap verebilecek havaya kalkmış bir parmağımı hatırlamıyorum.Oyunların mağlup olanı oldum hep bu hayatın.Komşu teyzelerce övülen bir genç olamadım hiç.Elini tutmayı beceremedim hiçbir sevgilimin.Zaten devrimci olmayı da beceremedim.Anlayacağın babacığım,mükemmel olmak kimin umurunda.
Kurduğum tüm düşlerimin vergisi alınıyor benden.Ödemediğim bir bedel kalmadı bu yaşamda.Yani eksideyim babacığım!Hayalde, hayatta..Savaşta ve barışta..Ben bu hayata olan tüm borçlarımı.Son şiirime sakladım.Kafiye arama sıkıntısına düşmeden.Öylece...Harf harf ödeyeceğim.Bu yüzden için rahat olsun babacığım.Uyusam artık..Dokunamadığım sabahı neden göreyim ki?Anlıyorsun değil mi babacığım?Kof bir keder değil bu!Utanılası bir bağım var gündüzle.Işıklar hep kapandı üzerime.
Okuduğum her kitapta ve sevdiğim her kedide.
Tamamını Oku
