Sevgili Babacım,
Bu sefer küçücük hastane odasında kaldık seninle baş başa! Öyle zor, öyle tarifsizdi ki duygularım. Diğerlerinden çok farklıydı bu sefer. Bir yanda hüzün, bir yanda korku ve bir yanda umut…
Dönüp arkama baktığımda; hayatın içinde ekmek kavgası denilen unsur baba-oğul yapamamıştı bizi. Hep ayrılıklar, hasretlikler, özlemler girmiş aramıza; sen oğlum, ben babam diye sarılamamışız birbirimizin boynuna. Oysa herkeslerden çok seviyorduk birbirimizi! Ama az göstermeye kaktığımızda sevgimizi; senin gözlerin doluyordu. Benim gözlerimde doluyordu baba, ağlıyordum! Ama görüp de üzülmeyesin diye saklıyordum. Şimdi boynuna sarılıp, ağlamak istiyorum baba. Yılların özlemini gözyaşlarımla birlikte içimden atmak istiyorum ve haykırarak; seni ne kadar çok özlediğimi duyurmak istiyorum. Ama ağladığımı görüp üzülürsün diye yapamıyorum.
Sana, anneme hiç mektup yazmadım biliyorum. Çünkü özlemlerimi yazacak kelime yok. Şimdi de yok. Onun için size duyduğum özlemi anlatmak, gösteremediğim sevgimi göstermek için yazmıyorum bu satırları. Seninle sohbet ettikten sonra çok düşündüm ve gözyaşlarımı içime akıttım. Meğer ne çok yük varmış omuzlarında, ne çok sorumluluk, ne çok özlem varmış dağ gibi yüreğinde. En küçük vedalarda gözlerinin dolması, dudaklarının titremesi boşa değilmiş meğer. Bu kadar özgür yaşamamızın, bu kadar dik duruşumuzun sebebi senin nefesinmiş. Bir yerlere gitmeyeceksin biliyorum baba. Bizi bırakmayacaksın biliyorum ve inanıyorum.
Tamamını Oku
Çok içten,çok duygulu olarak yazılmış,okuyupta tesiri altında kalmamanın mümkün olmadığı kadar etkileyici,değerli Şairimizin sevgili Babasına hitaben yazdığı bir mektubun içeriği.Ben okurken ister istemez çok duygulandım.Babamın sağlığında,her sene koşturarak gittiğimiz izin günlerinde,Baba evinde ki o sıpsıcak ortamı anımsadım..Balkonda çaylarımızı yudumlarken yaptığımız o baba oğul muhabbetleri geldi gözlerimin önüne..Ama ne yazık ki hepsi anılarda kaldı.Bu duygu yüklü 'Baba mektubu 'yazınız için sizi gönülden kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum.
Anne gibi babayada ne yazılsa azdır kutlarım içtenlikle Ender beyy,,,,,,,10
Nsıl gözleri dolmaz insanın bu satırları okurken nasıl dağlanmaz yüreği..Helede benim gibi aşırı duygusalsa insan ..Bu satırlar en gadddarını bile ağlatır değerli dost..Babacığınızn ellerinden öperim dilerim Alllah bu ulu çınarın gölgesinde büyütmesi nasip etsin size evlatlarınız...saygıalrımla..
OFF... bu mektup zaten babadan yaralı olan yüreğimi dağladı be kardeşim. asıl mektup bu bu böyle...Ben babam öldükten sonra tan on sene ona şiir yazmaya çalışıp her seferinde yazdıklarıyla çöp sepetini dolduran biriyim. Çünkü hiç bir söz unu anlatmaya yetmiyordu. Taa ki rüzgar,bir gün burnuma bir üçgül kokusu getirene kadar:
Havada üçgül kokusu var
Üçgüller hep sen sen kokarlar.
Kokunu duyumsarım bin bir özlemle
İçimde bir hüzzam şarkı
Geçebilmek için üçgül tarlasının önünden
Yolumu değiştiririm,
Nedenini bilemezler
Yılların yorgunuydu güzel gözlerin
Uzamıştı sakalların, zayıflamıştın.
Sarıldım, öptüm ellerinden
Kaybolmuştu nasırların.
Acaba diğer babalara da
O denli kısa mıydı geceler?
Hep gün ağarmadan giderdin işe,
Gece, yarılanırdı nerdeyse
Eve döndüğünde…
Sitemkârdı gözlerin,
Kırılgandı sert kabuğunun içindeki
Yumuşacık yüreğin.
Sordun;
Nerde kaldın, neden daha erken gelmedin?
Geçerli bir neden bulmaya çalıştım kendimce
Kabullenmedin.
Oysa sonun başlangıcıymış vakit,
Bilemedim…
Sokuldum yanına eskiden olduğu gibi
Çocukluğumu anlat bana dedim,
Gülümsedin.
Askerden o gün dönmüştüm,
Bir şubat ayazıydı gelişin.
Kızımız oldu diye çok sevinmiştim.
Gurbet kuşu olacakmışsın
Nerden bileydim?
Okuman uğrunaydı sadece
Katlandığım hasretin,
Gözlerinden gönlüme akıverdi sıcacık sevgin…
Sonra;
Bir at bile kırk yıl koşarmış derler,
Ben koşmaya başlayalı elli yılı da geçti,
Artık nasıl eskimeyeyim, dedin
Kabullenmiştin…
Oy kadersizim, oy çilelim, oy gülmezim,
Bizler içindi tüm çektiklerin bilmez miyim?
Dertlerini içine gömdün de belli etmedin.
Yaklaşık kırk gece nefesini dinledim.
Her yeni güne yeni bir umutla girdim.
Bir şubat ayazıydı vakitlerden yine,
Umudun bittiği yerde
Seni zor ecele teslim ettim.
Güneş kaç kez battı tepelerin ardında?
Ve kaç turna katarı geçti o günden beri?
Bilemem, hiç saymadım ki…
Artık anlamı yok köye gelmelerin
Ve seni ne kadar sevdiğimi söylemenin
Yok artık gelişimize sevinmeler, tatlı telaşlar
Viran kaldı ardından evler, bahçeler, bağlar
Ceketinin cebinde bir tutam kurumuş üçgül
Yokluğuna ağlar.
Havada yine üçgül kokusu var.
Neden bu kadar acımasız üçgüller?
Ve neden hep sen sen kokarlar?
Ne zaman gönlüme düşsen canım babam,
Yüreğimin bir köşesinde
Gizli bir yara kanar kanar,
Küçük bir kız çocuğu
Sessizce sensizliğine ağlar…
Naime Koç ÖZEREN / Ağustos 2008
SİZİ BU DEĞERLİ MEKTUBUNUZ İÇİN YÜREKTEN KUTLUYORUM Dost.
RABBİM ACILARINI GÖSTERMESİN.KAYBETTİKLERİMİZE YARADANDAN RAHMET DİLERİM
Ne kadar içten ve anlamlıydı bir o kadar da hayatın içinden, hiç yabancısı olmadığımız olaylar, duygular, yaşananlar...
Diliyorum gitmemiştir babanız, bu anlamlı ve güzel mektubunuzu da okumuştur.
Yüreğinize sağlık
Yoğun duyguların yaşandığı anların şiiri inşallah bırakıp gitmemiştir ve karşılıklı sevgiler doruğa ulaşmıştır .Güzel bir paylaşımdı gecikmiş sevgi sunumları olmasın diyor tebrik ediyorum.
Yapma şimdi.. 'babayım' ben de ve oğullarımı getirdin gözlerimin önüne Ender Bey, Kardeşim..
Gurbet kader değil artık.. Zorunlu 'doyduğun yerde' olmak.. Ayrılıklar bir daha gelişin gidişidir, alıştık..
Fakat Rabbim hastane odalarında yaşatmasın o ayrılığın acısını, babalar ve oğullar birbirlerine doymadan bırakıp gitmesinler, babadan oğula emanetlerini 'olması gereken yerde ve zamanda' teslim etsinler, dilerim..
İçli bir mektup.. Söylenemeyenlerin dili..
Dilerim babanızla hasretiniz dinmiştir Ender Bey, Kardeşim.
Tebriklerimle.
samimi içten yürekten yazılmış çok güzel bir yakarış tebrikler
Çok içten,yürekten kopup gelen bir paylaşımdı..bende 7.5 yaşımda babasız kaldım..çok iyi bilirim,kanatsız kuş olmak nedir,ne değildir.,o şehit çocuklarının yetimliğinin vebali kiminse kahretsin,helak olsunlar..sevgi ve saygımla,sağlıcakla kalınız...
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta