Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Biri acı biri tatlı iki büyük olayın aynı anda yaşanışı; sevinilsin mi, üzülünsünmü? Ne sevinci yaşayabilmek ne acıyı doyasıya iliklerine çekmek.. İki zoru aynı anda.. Giden en çok sevgilinin(kızlar için babanın) ardından aysını bile buruk yaşamak.. Şiirde çok güzel bir kurgu var. Kuruluş acıyı da sevinci de aynı anda hissettiriyor. Bu şiiri okurken Yavuz Bülent bakilerin 'Bir Genç Kızın Ölümü' adlı şiiri aklıma geldi. Ölümü bile güzelleştirmişti. Bizim için ölüm yokoluş değil, aksine varoluş olarak kabül etmeliyiz. Sonunda da siz de öyle demişsiniz. 'Az kaldı..' ifadesiyle dünya hayatının kısalığı, gerçek hayatın sonsuzluğuna özenilmiş.
Son eklediklerinize yorum yazamadım. Bu şiiriniz oldukça dikkatimi çekti. Kabul buyurursunuz artık. Tebrik-selam.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta