Babama Mektup Şiiri - Hasan Ilter

Kara kader kapatti bak yolumu,
Kapandi yollarim gelemem baba,
Dertler sarmis sagim ile solumu,
Acep ne haldayim bilemem baba.

Halden bilmez oldu evlatla hanim,
Ellerinden gelse emerler kanim,
Emanet edemem kimseye canim,
Güven diye birsey kalmadi baba.

Dagda ki ayilar hep sehire indi,
Güzellikler gitti cirkinler geldi,
Dünyanin tüm yükü sirtima bindi,
Kalkmak istesemde kalkamam baba.

Dagda ki tavsana sarimsak dövdük,
Iyilik yok olmus, kötüyü sevdik,
Gelen misafirleri kapidan kovduk,
Evlatlarin misafir almiyor baba,

Ayaklar bas olmus baslarda ayak,
Önüme gelenden yiyorum dayak,
Herkeste bir telas kimleri soyak,
Soyuncular basa gectiler baba.

Sokaklarda gezer kabadayilar,
Laf söyletmez bize döver ayilar,
Milyonlari buldu kayip sayilar,
Kimselerden hesap soramam baba.

Sandalli der iste böyle halimiz,
Yaz baharda acilmiyor gülümüz,
Susturdular konusamaz dilimiz,
Sesini cikarmak yasaktir baba.