Babama Mektup Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Hani hep derdin ya bana;
Ben sevgimi belli edemem, içten severim diye.
Ya hiç sevmedin beni,
Ya da hep yüreğinin derinliklerinde kaldım.
Oysa nasıl isterdim bana sarılıp öpmeni.
Hiç gürültü etmezdim yanında,
Kafan götürmezdi sesleri.
Yıllarca hep sustum, bekledim bir gün beni sevmeni.
Çok acıttın canımı, inan ki sayısını unuttum.
Kendime geldiğimde artık çok geçti biliyorum.
Son yirmi gün öncesine kadar sustum.
Hani kimseye sormadan, danışmadan
Alıp başını gittiğin 17 Temmuz günü var ya;
Gene yapacağını yaptın, öpmeden veda etmeden
Çekip gittin, terkettin.
Ama bu gidişin farklı oldu diğerlerinden;
Bir daha dönmemek üzere gittin.
Hasta yatağındayken, başında hep düşünürdüm;
Acaba derdim kurtuluşun mu olurdu ölüm?
Yakıştıramazdım ölümü sana,
Senin gibi dimdik yıkılmayan bir adama.
Ama gittin, hem de ne gidişti seninki.
Ellerimi tam tutmuşken bırakıverdin
Hiç yaşlarımı silmedin hatırlar mısın?
Yüreğimdeki yaralarıma ilaç olmadın, olamaz mıydın?
Hem istemezdin yaklaşmamı hem de;
Dayanamazdın, duramazdın benden ayrı.
Son yirmi gün, koca yıllar bomboş geçmişken
Her şeyi o kısacık ana sığdırdın.
Yok derdim, ardından galiba ağlayamazdım.
O kadar büyük bir özlem vardı ki içimde
O özlemimi yokluğunla bastıramazdın.
Ama olmadı işte....
Son sözlerim'ben hep yanındayım
Bekliyorum seni, an adımı çağırt beni yanına koşarım'
Saatlerce bekledim, seni uyuturlarken yatağında
Ne çığlıklar koptu sessizce, yoğun bakımın kapısında.
Hep güçlüsün derlerdi arkadaşlarım
Şimdi acizliğimi kusuyorum mezar taşında.
Yokolduğumu, bittiğimi, öleceğimi sandım.
İlk defa hayatımda ölmekten korkmadım.
Her cumartesi koşuyorum yanına,
Usulca ilişiyorum mezarının başına.
Neler anlatıyorum sana duyuyor musun?
Görüyor musun çektiğim acılarımı acaba?
Ağlamıyorum ulu orta ama
Kopuyorum, hıçkırıyorum, boğuluyorum mezarında.
Yeter diye haykırıyorum ey Rabbim;
Beni de al onun yanına.
Yüreğimdeki yaraları sarmadın, yokluğunla iyice dağladın
Bu kadar özleyeceğimi bilmezdim inan.
Aylarca soğuk taşını öpüp kokladım.
Eskiden hasretim birdi o vefasızdı, zalimdi
O hasret hiç dinmezken;
Bir de üstüne üstlük seninki eklendi.
Geçecek diyorlar, dinecek diyorlar
Hala acıyor canım, hala çekiliyor kanım
Baba ne olur duy beni
Sanadır bu hasretim, sanadır bu satırlarım.
Hayattayken hiç bir kederimde yoktun
Şimdi ne oldu hep beni dinliyorsun?
Sitem değil özlem benim ki
Gel hadi gel, sen bari sar zavallı beni.