Babama İlk Seslenişim

bir dostum hasret babacığına
bir ruh dolu özlemiyle azapla
bir şair ağlamış mısralarında
kalamadım içimde ızdırapla

dökmem lazım neler geçti yıllarla
neler kaybettik baba acımasızca
nasıl sustuk hayat azaldıkça
ben teslimim sarıl bana usulca...

elin ızdırabı sanki benim ruhumda
hançer misali saplanmış boğazımda
kelimelerim düğüm düğüm aslında
ama bu mısralarım sadece sana...

ateşin düşmesinden korkar yüreğim
yanmadan evvel sana gelmeliydim
yakmadan önce seni sevmeliydim
hazırım artık seni affetmeye baba...