Babama Hasret Şiiri - Bilal Yalçın

Babam şapkan düştü alayım öpeyim elini
Bal akardı dilinden bilemedim kıymetini
Ekmek parasına yitirmedim şerefimi
Baba hasretin dağladı yakıyor içimi

Bilirimki ayırmadın dokuz evlat birini
İçine düştün söylemedin ağrıyan yerini

Kemiklerine yapışmış gördüm derini
Baba hasretin dağladı yakıyor içimi

Ağır taş temelde gerek diyorlardı
Yerinde kalır çürümez diyorlardı
Kaldırdığın harmanı öğütüp yiyorlardı
Baba hasretin dağladı yakıyor içimi

Sekiz yavruyu uçurdun sen yuvadan
Sıra bana gelince reva görmedi yaradan
İşte budur benimde yaramı ganadan
Baba hasretin dağladı yakıyor içimi

Kimselere el açıp etek öpmeden
Evlatlarının hiç birini geriye tepmeden
Yaptıklarını hoş görüp dürtmeden
baba hasretin dağladı yakıyor içimi
baba bıraktığınla bildim yetinmeyi
ben küçüktüm zaten yapmadım tepinmeyi
hiçmi hiç bilemedim hayatta sevinmeyi
baba hasretin kor oldu yakıyor içimi zanapa.lının şiir def.by