Babama Ağıt Şiiri - Müjgan Kızıleniş

bir adam vardı daha dün hayatımda
gözleri ela,bakışları şimşekten.
yakışıklı mı yakışıklı.
adam mı adam.
bilmem neden istememişler memleketinde.
beynamaz demişler,hayatı dar etmişler.
o da savrulmuş ordan oraya
kuramamış bir düzen kendine ve bize.
canım babam benim sana nasıl kıymışlar.
şimdi utanmadan son yolculuğuna
uğurlamaya gelmişler.
defolun gidin demek vardı ya aslında
seni biliriz sana saygımız
sana sevgimiz.
sesimizi keseriz.
otururuz bir kenara
yorum yok.
ebem ne haldedir şimdi kimbilir.
bilirim ne çok sever seni.
yavrumun kuzuları derdi
öperdi hepimizi.
güzel babam sana nasıl kıydılar
bize nasıl kıydılar.
şimdi hepsinin başı yerde
belki de utandılar.
aramıza ördükleri duvarı yıkmaya çalıştılar.
ama olmadı yapamadılar.
bizim duvarımız onurdan bir kale
yıkamadılar...

(şubat 1978) izmir