Yine bir pazar günüydü
kaybettiğimde babamı.
Güneş arkasını dönüp
dayadığında sırtını geceye
usulca ayrıldı aramızdan
ve takvimler
10 Kasım'ı gösteriyordu hala
ölüm acısına işaret ederken.
Belki de tam anlamıyla
o gün öğrendim,
hazırlıklı olmanın yetmediğini
ölüm acısını dindirmeye.
Belki de tam anlamıyla
o gün öğrendim,
hasta bir bedenden çıkan
yorgun bir nefesin
çok daha güçlü olduğunu,
gücünü o nefesten alan
gencecik bir bedenden.
Ve belki de o gün öğrendim
tam anlamıyla,
rüyanda dahi kabullenemediklerine
gerçek hayatta boyun eğmeyi.
(20 Haziran 2004 Bursa)
Erol ErdoğanKayıt Tarihi : 2.12.2006 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
10 Kasım 1991 tarihinde kaybettiğim babam için yazmıştım bu şiiri.Belki de üstesinden gelemediğim pazar sendromunun bir ürünüdür yazılan dizeler.
Vedaya inanmak istemeyen şair aslında veda etmemiş ve birlikteliğin kendi faniliğine dek süreceğine de işaret buyurmuş.
Canla başla tebrik ederken merhuma haktan rahmet ve ardından hasretini dizelere döken oğlu Erol bey ve tüm sevdiklerine de sabır ve sıhhat diliyorum
SEVDAZAN
tam anlamıyla,
rüyanda dahi kabullenemediklerine
gerçek hayatta boyun eğmeyi.
BOYUN EĞMEKTEN BAŞKA ÇARE OLMADIĞININ, ÇARESİZLİĞİNİ YAŞAMAYI.!..
Bir bayram günüydü
babam
öldüğünde...
Bayramları
onun için
sevemiyorum...
Bir bayram günüydü
talih
döndüğünde...
Bayramları
onun için
istemiyorum.
Bir bayram günüydü
son
gördüğümde...
Bayramları
onun için
beklemiyorum...
Bir bayram günüydü...
TÜM YORUMLAR (12)