Sen hiç bir zaman yoktun yoktun ama..
var oldugunu biliyordum.
Ben her sensiz akşamında.
yıkılıyor ve acı çekiyorum.
18 yaşındayım ama seni sadece bir kere hatırlıyorum..
Ve bu bana daha çok acı veriyor.
Keşke yanımda olsaydında agladıgım zaman yanımda olsaydın.
Başımı senin omuzuna dayasaydım,sıkıntım oldugunda seninle paylaşsaydım.
Ama yoksun.hiç olmadıgın gibi...
Bundan sonrada olmayacaksın.
Keşke ben olmazsaydımda sen olsaydın baba.
Ben yaşamımdan hiç bir şey anlamıyorum baba.
Allahtan annem varda o hep senin yoklugunu;
hissetirmemeye çalıştı,ama ne kadar olsada senin yoklugun belliydi.
Belki sesimi duyarsan;
Oralardan seni çok ama çok sevdigimivede özledigimi;
anlarsın ve bir gün rüyama gelirsin.
Bana sarılırsın saçlarımı okşarsın.yanaklarımdan öpersin.
Seni seni ne çok özledigimi bilemezsin Baba beeeeeeeeeee.
Kızın Zehra.
Ayten Özlem YeşilçalıKayıt Tarihi : 2.8.2006 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bunu kızım 1,5 yaşındayken kaybettigi babası için yazmıştı bende bunu burda babasız olan herkes le paylaşmak istedim.ana yetmiyor ne kadar babalıkta yapsak analıkta ama babasızlıgı ve baba özlemini her zaman gördüm yavrularımda
Babacığım
Babacığım içim yandı ağlayacağım
Ne olur seni bir görsem sarılacağım
Özlemin içimi yaktı kavrulacağım
Aksa da göz yaşlarım silmeyeceğim
Canım babacığım sana doyamadım ki
Çok yıllar geçti aradan sayamadım ki
Hiç bir gülde kokunu bulamadım ki
Ellerini doyasıya öpemedim ki
Canım babacığım demek bir ukte oldu
Baba kelimesiyle ağladım durdum
Baba olsamda da yine seni aradım
Ben senin yavrundum sen de babamdın
Ah babacığım ahlarımı attım içime
Seninle yaşayamadım gitti gücüme
İçimdeki ahlar şimdi döndü sicime
Her zaman muhtacım baba senin sevgine
Müslüman olarak sen yaşamıştın
Benlik duvarını çoktan aşmıştın
Altmışbeş yaşına henüz basmıştın
Bırakıp ta beni gittin sen baba
Senden alacağım çok şeyler vardı
Sen gittin dünyamı karanlık sardı
Seninle günlerim hep ilkbahardı
Baharlarım kışa döndü be baba
Kitapların vardı okuyamadım
Nice dostun vardı tanıyamadım
En güzel mirastı değerli adın
Senin yolun bana rehberdir baba
Zikirler ederdin gizli gizlice
Kitaplar okurdun belki her gece
Rabbine aşıktın belki delice
Senin için veli diyorlar baba
Sen her zaman oldun başımıza tac
Sinandır her zaman duana muhtac
Manevi iklimine ben acım ac
Yolundan izinden dönmem ben baba
Sinan Karakaş
Ve yazık...
Birinin kızı var, kendisine ihtiyacı olduğunu haykırıyor...
Kişi ortalarda yok...
Benim hiç kızım olmadı...
Sanaldaki hanım kızları kızım belledim.
Onların acılarını acılarım,
Sevinçlerini sevinçlerim belledim.
Onlarla üzüldüm,
Onlarla ağladım...
Ben de ulaşamadığım zamanlar
Rüyalarına girmek istedim...
*****
Tebrikler güzel şiiriniz için Ayten Hanım.
Umulur ki kavuşursunuz babanıza.
Kadir Tozlu
öncelikle babana duyduğun özlemini ve hayatın tüm güçlüklerine karşı kendini sana ve kardeşine siper eden annenin hakkını vererek sade, cana yakın ve yalın bir dille satırlara aktarımın son derece duygu yüklü seni tebrik ediyor ve hayatın sana daima güzellikler getirmesini diliyorum....
sevgilerimle
aksel aladağ
demek ,,güzel
TÜM YORUMLAR (5)