Işıldayan gözlerinle, güleç yüzünle
Vakitli vakitsiz, öfke selinle
Hiç beğenmediğin, kırk beş yılımla
Bana güç veren kudretsin baba
Anama yarsın, bana kanatsın
Ne zaman sıkışsam, yanımda varsın
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
İnsanlar, en mükemmel şiirini yazabildiğine ve çok sevdiklerini yeterince anlatabildiklerine inanmazlar.Ne yapsalar bir şeyler eksik kalır..
Ama anlatılamayanları da sezme yetisi verilmiştir yüreklere ..Bu şiir harfleri rastgele karıştırılsa bile baba sevgisini haykıracak kadar içten duygularla yazılmış.
tebrikler, duygulara
Anneler şarkılara, türkülere, şiirlere konu olur kim bilir kaç bin yıldır.
Vurulan 'Ah anam!.. Yandım anam!..' der. Aşık olan ya da ihanete uğrayan da.
Kuşkusuz hak ederler bunu o sonsuz vericilikleriyle. Üstelik çoğu kez ezilmişliklerine rağmen, belki kendileri boğulurken evladı suyun üstünde tutan o şaşırtıcı güçleriyle.
Babaların filmlerde, romanlarda.. olumludan çok olumsuz figürlere konu olduklarını görürüz.
Baskıcı, yasakçı, anlayışsız, bencil görünürler.
Yuvayı dağıtan ihanet de çoğu kez onlardan gelir.
Ne zaman babaya hitaben yazılmış bir sevgi sözü görsem çok mutlu olurum bu yüzden.
Sadece ihmal edilmiş, gözden kaçmış iyi adamlar adına değil. ( Ki onlar, hayatın acımasız koşullarında aileleri için çırpındılar da yaşadıkları zorlukları en çok onlardan sakladılar. )
Günümüz 'baba' figürü farklı, farklılaşmalı.
Yazılan her şiir, öykü onları da değiştirecek. Değiştirmeli.
Çocuğun 'anne' kadar 'baba' yakınlığına da ihtiyacı olduğunu bilirlerse, belki dışlanmış hissetmezler kendilerini eskisi gibi.
Patron olmakla yetinmezler.
Sevgiyi, sevgiye dayalı bir iletişimi bizzat seçerler.
Yakın mesafelerden korkmazlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta