Babama Şiiri - Gülay Özdemir

Her şey
#FANİ..!
Bugün günlerden
Babam!
Seni anlatmaya ne
benim hislerim yeter
ne kalemin mürekkepbi ✒
Sen benim gözlerimden hiç gitmedin ki;sadece kalbime taşındın.
Cnm BABAM !

Seni ben taze gelin iken
ellerim kınalı kaybettim.
Bu hayatta
Yokluğun kalbime bir bıçak
gibi saplandı
Tam
(37 yıl önce 1983 de)
en güzel yıllarımı sensiz
geçirdim...
Arkamdan kocaman bir devrim
yok oldu...!
Güçüm gitti sevgim gitti
her şeyim seninle gitti
Babam kelemesini duymamak
için saklıyordum
Kulaklarımı
Babam.

Canım
Babacığım
Yokluğun değerli
bu Canda...!
Seni bir daha öpememek
ne kadar acı versede bana.
Elini tutup öpemesemde...
Benimle olduğunu, biliyorum
Kız Çocuklarının
ilk
Kahramanıdır
Baba
Sende benim Kahramanımdın
Cnm Babam.
Varlığına sığınmaktı
seni sevmek
Arkamdan kocaman
bir güç ile duran dağ gibi
Dünyanın en güzel
duygu dolu
Babası idin
Sen!
Kızın seni çok özledi...
yokluğunla,
bu gece üşüyorum ben
İçimden içime
Üşütüyor beni yokluğun
Rüyama gelirmisin.
BABACIĞIM
SEVDİKLERİNİZİN KIYMETİNİ BİLİN
Toprak aldığını geri vermiyor...!
Rabbim seni
Peygamber efendimize komşu eylesin.!
AMİİN

16.06.2019