Babama Şiiri - Arıkan Akar

Özlemlerim tarifsiz
Özlemlerimi ellerinle büyütüyorum
bir çığ gibi
Sen de dokunabilesin diye
Dokun ki
Sana bir kez olsun
Baba diyebileyim
Keşke keşke
Keşkeler ne kadar
Ağır iniyor omuzlarıma
Gece gibi karanlık
Ve sonsuz bir rüyanın habercisi gibi

İçime doğ baba
Dışarıda bir ayaz bekler seni
Üşümesin ellerin
Dokun gençliğime
Oysa yoktun çocukluğumda
Olmamıştı bir pazar kahvaltısı senle
Belki de daha acısı
Hatırlayamamak terk ettiğin mevsimi

Beceremedim senle vedalaşmayı
Belki de bir masal borcun vardı bana
Gölgeni hatırlıyorum
Düşmüştü üzerime
Yağmur tanesi gibi
Damlıyordu avuçlarıma
Kapadım elimi sımsıkı
Ve bir daha açmadım
Oysa ki beyhude
Bu çırpınışlar
Senden bana kalan
Bir düşmüş