Babama Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Sekenin ucuna otururdu
Önce toprağa bakar…
Sonra uzaklara dalardı.

Cebinden tabakayı çıkarıp
Bir cigara yakardı…
Cigara ilk nefeste yarılanırdı.

Öyle uzaklara dalardı
Cigara dudaklarını yakardı
Bazen parmaklarına yapışırdı.

Yüreğinde nasıl bir yangın vardı
Hep böyle için için yanardı…
Dudaklara parmaklara aldırmazdı.

Bir of çektiğini hiç görmedim
Ağladığını hiç düşünemezdim
Çok küçüktüm yenilgi nedir bilmezdim.

Çaresizlik ne…
Kendi dibine çökmek ne..
Bilmiyordum ne bileyim işte.

Göz ucuyla izlerdim onu…
Uzağa bakmalarının gelmiyordu sonu
Küçüktüm dağlara benzetirdim onu.

İçimi burkan bir duruşu vardı
Kimse ona soru soramazdı
Sanki kartalmış kanadı yerde kalmış.

Ah…
Ah…
Şimdiki aklım olsa…
Sokulsaydım yanına…
Deseydim ben varım baba…

Gözyaşlarımı akıtsaydım kanadına.