Babama Şiiri - Ertuğrul Çınar

İnce ince elleri
tıpkı yürek aynasıydı
bir karınca ezmemek tabiki yalansa
o belki on karınca ezmişti

elinde kadeh
elinde sigara
tipik parti simgesiydi
her seçimde oyunu onlara verirdi

İnsan sevmekse ben onla sevdim insanı
yokluğunda onun yüzünden soğudum

ölümün adaleti olsa
yaşardı yüzyıl
onu üzen kavgalarım la
önce ben giderdim mutlak

Bir ekim günü
gündüz vakti
koca Gündüz
göçtü

O serin sabah ekvator sıcağı gibi boğdu beni
hasretinin kemendi
hala boynumda

Babaların babası
bir bilebilsem nasıl olduğunu

bizleri sorarsan on kişi olduk
torunun birinde adın
yüreklerde hayalin
yaşayıp gidiyor işte..