Sen giderken beraberinde götürdün içimdeki çocuğu
Kötülerin arasında,kötülüklerin orta yerinde bırakarak
Sen giderken beraberinde götürdün içimdeki çocuğu
Çaresizce arkandan bakarak
Bilmiyordum içimde bir sübyan olduğunu
Öldürmeden kavuruyor hayatın zehri
Görmeliydin gidişinle yeni oğlunun doğduğunu
Sen gittin diye şen olmadı Halep Şehri
Gidişin öğretti aşk,karşı cinse beslenen
duygudan ibaret değilmiş
Gidişinle öğrendim o adam pek çok rezilliğe
benim için eğilmiş
Sen giderken beraberinde götürdün içimdeki çocuğu
Dizlerindeki yaralar henüz kabuk bağlamamıştı
Kazağının koluna siliyordu burnunu
Can Yücel bile babası için böyle ağlamamıştı
Sen giderken beraberinde götürdün içimdeki çocuğu
Şimdi karanlık sokaklarda peşim sıra adımlar
Peşim sıra geliyor karanlık adamlar...
Kayıt Tarihi : 6.4.2012 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babam Tahir Özdemir'e.
